نشان خشنودی و غضب در چهره پیامبر (ص)از ابن عمر نقل است: پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) خشنودی و خشمش در چهره مبارکش نمایان می شد وقتی خشنود می گشت گویا نور رخسار مبارکش دیوار را روشن می کرد و چون غضب می کرد رنگ رخسارش، تیره و سیاه می شد.
از کعب بن مالک روایت است: پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) وقتی چیزی مسرورش می ساخت صورتش باز و روشن می شد چنان که گویی قرص ماه است.
از امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) روایت است: پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) وقتی چیزی را می دید که دوست می داشت می گفت: حمد خدا راست که با انعام و احسان او، نیکی ها و خوبی ها کمال می یابند.
از عبد الله بن مسعود نقل است: از ((مقداد)) چیزی شنیدم که اگر من آن را می داشتم برایم از آنچه در زمین است بهتر بود! آن روایت این بود، مقداد گفت: پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) هرگاه در غضب می شد چهره اش سرخ می گشت.
منبع : دفتر اول آداب زندگی اسلامی، (ترجمه فارسی مکارم الاخلاق)، حسن بن فضل بن حسن طبرسی، مترجم: عبد الرحیم عقیقی بخشایشی
برداشته شده از حوزه نت
